گفتگوی اختصاصی روژدا کردستان با مشاور امور معلولان استاندار
شخصیتی که با او مصاحبه کردهام علاقه اصلی خود را انجام فعالیتهای زیرساختی در زمینه معلولان مانند یکپارچهسازی خط بریل کردی و راه اندازی مراکز شبانهروزی برای معلولان میداند. او اهل روستای کومهته از توابع شهرستان کامیاران است و از ۱۳ سالگی در تهران شروع به تحصیل کرده و اکنون دکترای فلسفه ادیان و دبیر بازنشسته آموزش و پرورش در مدارس عادی است. نصرالله ابراهیمی از سال 61 درکنار تحصیل و تدریس یکی از فعالیتهایش را مطالبهگری در زمینه امور معلولان و بهویژه نابینایان قرار داده است واکنون پس از بازنشستگی عضو شش تشکل مربوط به معلولان است و از سال ۹۷ مشاور استاندار کردستان در امور معلولان است.
به مناسبت هفته نابینایان و روز جهانی عصای سفید با دکتر نصرالله ابراهیمی مشاور استاندار کردستان در امور معلولان مصاحبهای اختصاصی انجام دادهام که سخنان ایشان به صورت موضوعی به مخاطبان ارائه میگردد:
انتصاب مشاور امور معلولان در ادارات:
بر اساس بخشنامه و دستوراعمل تدوین شده فرماندار، شهردار و مسئولان تمام دستگاههای اجرایی که به امور معلولان مرتبط هستند باید دارای مشاور مربوط به امور این حوزه باشند.
در دولت قبل کل فرمانداران استان دارای مشاور امور معلولان بودهاند که تغییر مدیریت در استان باعث کندشدن فعالیت آنها شده است که به زودی این امر احیاء و تقویت خواهد شد.که مشاوران قبلی تمدید خواهند شد یا مشاور جدید معرفی میگردد.
نقش تشکلها و انجمنهای معلولان: انجمن نابینایان سنندج حدود چهار سال.غیرفعال بود
نقش انجمنها را بسیار موثر و کارساز است البته نقش آنها بستگی به میزان فعالیتشان دارد.
حدود چهار سال است انجمن نابینایان سنندج غیرفعال بوده است که درصدد هستیم در سال جاری مجدد آنرا احیا کنیم.
در چهار شهرستان دیواندره، بیجار، دهگلان و سروآباد انجمن فعال در زمینه معلولین نداریم.
سه شهرسان مریوان، سقز و سنندج دارای انجمن ویژه نابینایان هستند و در شهرستانهای قروه، کامیاران و بانه نابینایان در قالب انجمن معلولین فعالیت میکنند.
بهریستی: عمده فعالیت بهزیستی باید توانمندسازی باشد
بهزیستی سازمانی علمی، توانبخشی و حمایتی است که براساس تبلیغی که برای آن شده است مردم تنها جنبه حمایتی آنرا میبینند درحالی که عمده فعالیت بهزیستی باید توانمندسازی باشد.
چالشهای فرهنگی: عدم آگاهی مهمترین چالش موجود
اولین چالش فرهنگی در این زمینه بحث عدم آگاهی است چرا که تعدادی از افراد دارای آسیب بینایی به توانمندیها و کمبودهای واقعی خود پینبردهاند که این امر سبب شده رفتار واقعبینانهای نسبت به نابینایی خود نداشته باشند همچنین خیلی از مردم با توانمندیها و نیازهای افراد دارای آسیب بینایی آشنایی ندارند.
که این دو مسئله سبب شده تا این افراد به راهحلهای خنثیکردن مشکل بینایی واقف نباشند. این امر بدین معنی نیست که به طور مطلق تمام افراد با این امر آشنا نیستند بلکه این آشنایی در حد مطلوب نیست.
آگاهی بخشی، توجیه مردم و پی بردن افراد دارای آسیب بینایی را در این زمینه ضروری است.
برخورد نامناسب مردم با افراد دارای آسیب بینایی نتیجه کمکاری سازمانهای متولی امور معلولان شامل سازمانها و ادارات دولتی، سازمانهای مردم نهاد و تشکلهای معلولان در زمینه انتقال درست آگاهی به مردم است.
تعدادی از افراد دارای آسیب بینایی هنوز با حقوق اساسی و قوانین موجود مربوط به خودشان آشنایی ندارند به همین دلیل تنها تعداد کمی از افراد دارای آسیب بینایی مطالبهگر هستند و بقیه تنها نظارهگر می باشند.
یکی از وظایف تشکلهای معلولان برگزاری کارگاههای جهت ترویج این قوانین است که متعاقب آن باید روشهای مطالبهگری نیز آموزش داده شود.
آموزش مهارتهای زندگی به شیوه اصولی به نابینایان و همچنین نحوه علمی همراهیکردن خانوادهها با نابینایان در جامعه ما فراگیر نیست و نسبت به جمعیت در سطح پایینی است.
اشتغال: لزوم بازنگری کمیسیونهای پزشکی زمان استخدام نابینایان
در زمینه اشتغال پیش زمینههای برای نابینایان لازم است که متاسفانه در جامعه ما این پیش زمینهها یا وجود ندارد یا خیلی ضعیف است.
عدم آگاهی استخدامکنندگان به قانون سه درصد استخدام برای معلولان علیالخصوص نابینایان، و عدم بهروز بودن برخی از آئیننامهها در این زمینه سبب بسته شدن راه نابینایان در استخدام شده است.
کمیسیونهای پزشکی زمان استخدام بویژه در آموزش و پرورش بهروز نیستند که این امر ناشی از عدم آشنایی این افراد با تجهیزات موجود برای استفاده نابینایان است.
کمیسونهای پزشکی زمان استخدام مشخصاً در آموزش و پرورش اغلب سلیقهای هستند و از روشهای 20-30 سال گذشته استفاده میکنند و هنوز بهروز نشدهاند.
دیدگاه و نحوه جذب استانها در زمینه استخدام معلولان متفاوت است به عنوان مثال شخص معلولی که در آزمون استخدامی استان ما رد شده است در آزمون استخدامی استان دیگری شرکت نموده و قبول شده است و یا بالعکس.
دسترسیپذیری: اتوماسیون اداری و خودپردازها جدیدترین موانع فراروی نابینایان
یکی از اقدامات در راستای دسترسیپذیری در فضای فیزیکی داخل شهرهای استان را استفاده از یک ردیف موزاییک زرد رنگ و برجسته در معابر برای افراد کم بینا و نابینا است.
اجرای این موزاییکها در برخی از پیادهروها به خوبی انجام نشده است در این راستا از پارسال توسط شهرداری برای پیمانکاران اجرای این پیادهروها در کل استان دورههای آموزشی برگزار شد.
استاندار نبودن اجرای رمپها در پیادهروها برای افراد ویلچرنشین یکی دیگر از مشکلات پیادهروهای معابر شهری استان است.
بازشدن در مغازهها رو به بیرون، پلههای غیر مجاز در پیادهروها و جمع شدن خاک در پیادهروها در زمان حفاری از جمله دیگر مشکلات نابینایان هنگام عبور از پیادهروهاست.
مشکلات آسانسورها که دکمههای آنها فاقد علایم بریل برای استفاده افراد نابینا هستند.
فقدان استفاده از اعلام گویا در ایستگاهها در زمان استفاده نابینایان از اتوبوسهای حمل و نقل شهری.
همچنین دیجیتالیشدن وسایل خانگی موجود نابینایان را در استفاده از این وسایل با مشکل مواجه ساخته است.
مهمترین مشکلات خودپردازها برای معلولان استان:
تعداد خودپردازهای گویا یا مجهز به خط بریل برای نابینایان محدود و موردی است و در مواردی نیز که این امکانات وجود دارد کامل اجرا نشده است.
همچنین خودپرووازها در اغلب موارد دارای پله هستند که برای افراد ویلچرنشین قابل استفاده نیستند و یا ارتفاع بلند آنها برای استفاده افراد کوتاه قد مناسب نیست.
مشکلات نابینایان در استفاده از اتوماسیون اداری:
مواردی که به صورت گرافیک، و عکس و اسکن در اتوماسیون اداری قرار داده میشود برای نابینایان قابل استفاده نمیباشد چون گویاسازها قادر به خواندن آنها نیستند.
اگر اتوماسیون برای نابینایان دسترسپذیر شود نابینایان میتوانند در هر قسمت از امور اداری به کار مشغول شوند که این امر سبب توسعه شغلی آنها میشود.
رایزنیهای با اداره کل ارتباطات استان انجام شده است که لازم است این ارگان نسبت به پیگیری آن در سطح کشور اقدام نماید.
آرمان شهر و جامعه ایدهآل برای نابینایان:
وی در مورد جامعه ایدهآل خود برای نابینایان استان چنین گفت: امیدوارم در دو- سه سال آینده هیچ نابینای ناآشنا و دور از تکنولوژی وجود نداشته باشد و خانوادهها با نیازها و توانمندیهای نابینایان آشنا باشند و این امر باید در سایه انسجام تشکلها و انجمنها، جذب نیروهای مردمی و کاهش انتظار از سیستم دولتی محقق گردد.
پیام به کل جامعه و نابینایان استان:
امیدوارم هیچکس به رنجهایی که ما در اثر معلولیت کشیدهایم دچار نشود و اگر مردم برای کاهش حوادث و مشکلات کمک نکنند معلولیت همچنان وجود خواهد داشت.
وی از نابینایان خواست در درجه اول حقوق خود را بشناسند و به دنبال آن روشهای مطالبهگری را بیاموزند و سرانجام برای آن عملاً اقدام کنند و منتظر دیگران نباشند.
اولین دیدگاه را شما بنویسید
ارسال دیدگاه