توسعه استان بدون حضور معلولان؟!
به بهانه نشست استاندار کردستان با سازمانهای مردم نهاد استان
یازدهم آبانماه درست چهار روز قبل از سفر دکتر پزشکیان رئیس جمهور به کردستان، نشست هماندیشی چهار ساعته مدیران و اعضای سمنهای استان با آرش زرهتن لهونی استاندار استان در محل استانداری کردستان برگزار شد. در زمینه موضوعات مطرح شده و ترکیب اعضای حاضر در این نشست از طرف اشخاص و گروههای مختلف مباحث زیادی ارایه گردید اما سخنان استاندار کردستان در این نشست قابل توجه بود:
استاندار کردستان انجمنهای مردمنهاد، را ظرفیتی برای تسریع در توسعه کردستان دانست و افزود: اگر میخواهیم توسعه استان با سرعت بیشتری پیش برود، باید از ظرفیت مردم و انجمنهای مردمنهاد بهره بگیریم.
در کنار سخنان امیدوارکننده استاندار کردستان، نکتهای که در این نشست به چشم میخورد حضور یکی از افراد جامعه معلولین در جمع حاضر بود. این شخص صباح مجیدی فعال مدنی و عضوهیئت مدیره انجمن کوتاه قامتان شهر سنندج است.
حضور این شخص معلول در این جلسه نشان از آن دارد که معلولان با همت بلند، قدرت ذهن، پشتکار و اراده قوی در عرصههای مختلف اجتماعی، اقتصادی، هنری و …. حضور فعال و موثر دارند و به نظر وقت آن رسیده که تمامی مسئولان ادارات، ارگانها، نهادهای دولتی و آموزشی و بخش خصوصی با برداشتن موانع سر راه این افراد زمینه حضور هرچه بیشتر آنها را فراهم آورند.
همه میدانیم که لازمه مشارکت یک شخص معلول در فعالیتهای مختلف در اجتماع و به تبع آن نقش داشتن در توسعه و پیشرفت کشور مناسب بودن شرایطی است که یک فرد دارای معلولیت به تنهایی بتواند یک زندگی مستقل و باعزت داشته و به سهولت بتواند در امور جامعه مشارکت نماید و در بستر جامعه بتواند فعالیتهایش را مثل شهروند عادی انجام دهد.
بسیاری از استانها بحث بر سر اجرای طرح مناسبسازی را پشت سر گذاشتهاند و دفاع از حقوق افراد دارای معلولیت وارد فازهای جدیدی شده است. در استان ما نیز از سخنان استاندار کردستان چنین فهمیده میشود که شرایط برای حضور مستقل معلولان در جامعه و مشارگت آنها در توسعه مهیا شده است و یا اگر مهیا نیست این حرف ایشان تاکید و دستوری است به مسئولان و مردم که این شرایط باید فراهم گردد.
به صباح مجیدی برمیگردیم او دارای معلولیت ضایع نخاعی است و از ویلچر به عنوان وسیله کمکی برای جابجایی و حرکت استفاده میکند. وی از تجربه خود از حضور در استانداری تا قبل از رسیدن به محل جلسه استاندار با نمایندگان انجمنهای مردم نهاد میگوید:
«متاسفانه سالن جلسه در طبقه بالا در سالن جلسات دفتر استاندار برگزار گردید وقتی که وارد استانداری شدم پس از عبور از دو رمپ استاندار حیاط به طبقه همکف رسیدم در آنجا به پله برخورد کردم یک آسانبر گذاشته بودند که همیشه خراب است و قابل استفاده نیست کاش به شیوهای دیگر مناسبسازی را انجام میدادند. با کمک چند نفر پلهها را رد کردم و به طبقه اول که آسانسور در آنجا قرار داشت رفتم و با اسانسور یک طبقه بالاتر رفتم با خروج از آسانسور جهت ورود به سالن جلسات دفتر استاندار، باز به پله برخورد کردم که متاسفانه این پلهها هیچ تدبیری برای افراد دارای معلولیت نداشتند و مناسبسازی انجام نشده بود.»
مسلماْ مبحث مناسبسازی و دسترسپذیری ادارات و فضاهای عمومی برای سهولت تردد معلولان و حفظ استقلال آنها بارها از سوی مسئولان ارشد استان مطرح گردیده است اما آیا این امر فقط شامل سایر ادارات است و استانداری نیز نباید این قانون را به طور کامل رعایت نماید؟
یقیناْ تمام مراجعان معلول به استانداری کردستان مانند صباح مجیدی از اعضای سمنها نیستند و برای بالا رفتن از پلهها مشکلات زیادی خواهند داشت پس یا باید قید درخواست و هدفشان را از حضور در استانداری بزنند و خانهنشین شوند و یا مفهومی به نام استقلال معلولین را به فراموشی بسپارند. چهبسا این حضور زمینهساز ظرفیتی ارزشمند اجتماعی، آغاز مسیری انساندوستانه و یا بستری برای بیان دغدغههای مردمی باشد.
هرچند به گفته معاون عمرانی استاندار امکان مناسبسازی فضاهای عمومی، تمام ادارات و ساختمانهای دولتی به صورت همزمان وجود ندارد اما حال که معلولان در تمامی عرصههای جامعه حضور یافته و به گفته استاندار کردستان نقش آنها در توسعه کشور قابل انکار نیست و از سوی دیگر استانداری و تمامی فرمانداریهای استان باید دارای مشاور امور مغلولان باشند از اینرو جهت بهرهگیری از توان و نیروی این افراد، تشکیل هیئتی به ریاست معاون عمرانی استاندار کردستان برای مناسبسازی کامل استانداری و تمامی فرمانداریهای استان برای تردد معلولان ضروری به نظر نمیرسد تا الگو و الزامی برای تمامی ادارات گردد؟
از سوی دیگر حال که در سطح کلان کشوری اراده دولت چهاردهم بر تقویت و اجرای قوانین حمایت از حقوق معلولان و افزایش مشارکت فعال افراد دارای معلولیت در تمامی عرصههای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تمرکز دارد دور به نظر نمیرسد که در سفر بعدی رئیس جمهور به استان کردستان یکی از همراهان ایشان از ویلچر برای تردد استفاده کند از اینرو دیگر یک آسانبر خراب و … پاسخگو نخواهد بود و اراده و اقدامی فراتر از کسب چند امتیاز اندک در جشنواره شهید رجایی لازم است.
البته شاید اراده بر این است که با ادامه روند فعلی این پیام فرستاده شود که معلولان باید خانهنشینی را پیشه کنند و نقش آنها در توسعه و پیشرفت خواب و خیالی بیش نیست.
اولین دیدگاه را شما بنویسید
ارسال دیدگاه